ကျွန်မတို့ ရှင်သန်ရပ်တည်ဖို့ နေ့တိုင်း စားနေရတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူတွေရဲ့ ဘ၀မှာ အစားအစာရဲ့ အရေးပါပုံကို ကျွန်မတို့ မေ့ထားမိနေသလား။ ဒီမှာ ကျောင်းတက်နေရတဲ့အခိုက် ဗြိတိန် ကျွန်းနိုင်ငံလေးရဲ့ အစားအသောက် ဖူလုံရေး စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေကို မကြာခဏ ကြားရပါတယ်။ တလောကမှ ဗြိတိန် သဘာ၀ပတ်ဝန်းကျင်၊ အစားအသောက်နဲ့ ကျေးလက်ရေးရာဌာနရဲ့ အစားအသောက် မူဝါဒဆိုင်ရာ အကြံပေးလည်းဖြစ်ပြီး လန်ဒန်မြို့မှာရှိတဲ့ စီးတီးတက္ကသိုလ်က အစားအသောက် မူဝါဒဆိုင်ရာ ပါမောက္ခ တင်မ်လန်းက ဗြိတိန်ဟာ စစ်ပွဲကာလ အတွင်းမှာ မဟုတ်ပေမယ့် စစ်တိုက် နေရတဲ့ ကာလတုန်းကလောက်အထိ အစား အသောက် ပြတ်လပ်တဲ့ စိန်ခေါ်မှုမျိုး ရင်ဆိုင်နေရပါပြီလို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့ စာအုပ်အသစ် Feeding Britain (ဗြိတိန်ကို ကျွေးမွေးခြင်း) ထဲမှာ ဘာလို့ […]

ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါကို ကပ် အသွင် ကြုံကြရတော့ ကိုယ်ကျွမ်းကျင်ရာ၊ စိတ်တိမ်းညွှတ်ရာအလိုက် ဆွေးနွေးတာ၊ မေးခွန်းထုတ်တာတွေ များစွာ ရှိလာခဲ့တယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့လည်း အတော် ကောင်းပါတယ်။ သူ့အထွာနဲ့ သူပေါ့ လေ။ ကိုယ်ရောက်နေတဲ့ နေရာ၊ ကိုယ် ကျင်လည်ရာ ဝန်းကျင်၊ ကိုယ်တတ် ကျွမ်းပိုင်နိုင်ရာအလိုက်ပေါ့။ တချို့က ဒီကပ်ကြီးကို ဘယ်လို တုံ့ပြန်ကြမယ်၊ ဘယ်လို တုံ့ပြန်သင့် တယ်ဆိုတာမျိုးကို ဆွေးနွေးကြတယ်။ ဒီလို ကပ်ရောဂါ ဘာကြောင့် ဖြစ်လာ ရတယ်ဆိုတာကို ချဉ်းကပ်ပြတာမျိုး ရှိသလို ဒီကပ်ကြီးနဲ့ လက်ရှိကမ္ဘာကြီးရဲ့ အခင်းအကျင်း၊ လက်ရှိ ကျင့်သုံးနေတဲ့ စနစ်တွေအပေါ် သက်ဆိုင်ရာ ကဏ္ဍအလိုက် ချိန်ထိုးဆွေးနွေးတာတွေလည်း အများ ကြီးပါပဲ။ ဖတ်မှတ်မိသလောက်ထဲမှာ လေးလေး နက်နက် အတွေးရစေတာက ဒေါက်တာ မြင့်ဇော်ရဲ့ […]

လူတွေ အများစုက အိမ်ထဲမှာသာ ရှိနေတာ နိုးနိုးကြားကြားပင်။ သတင်း ပလင်းတွေ သိချင်ကြသည်။ ကိစ္စက ခြံ၀ ရောက်နေပြီလေ။ မမြင်ရသော ရန်သူက တစ်ကမ္ဘာလုံး ကို တိုက်ခိုက်နေပြီဖြစ်သည်။ ဘယ်နေရာ က ဘယ်လို လာမည်ကို ဘယ်သူမျှ မခန့်မှန်းနိုင်။ ဖြည်းဖြည်းလည်း တိုက်လာ နိုင်သလို၊ တစ်ချိန်လုံး ငြိမ်နေပြီးမှ တစ်ချိန်ချိန်တွင် အုံလိုက်ကျင်းလိုက် တစ်ပြိုင်နက် တိုက်လာနိုင်သည်။ ကိုရိုနာ က အားလုံးကို ပျာယာခတ်သွားအောင် လုပ်နိုင်သည်။ ထိုသို့သော အချိန်မျိုးတွင် လူတွေ ရှောင်ရန်ဆောင်ရန်၊ နည်းလမ်းတွေ သိဖို့၊ ကိုယ့်အနာဂတ်အတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ မှန်မှန်ချဖို့ သတင်းပလင်းရဖို့၊ သတင်းမှန် ရဖို့ အထူးအရေးကြီးသည်။ သတင်းမှား သတင်းတုများလည်း ပလူပျံတက်လာရာ နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် တန်ပြန် တိုက်ဖျက်နေ […]

လူတစ်ယောက် လူပီသဖို့အတွက် အရှက်တရားနဲ့ အကြောက်တရားရှိရ တယ်ဆိုတဲ့ ဆုံးမဩဝါဒမျိုးကို ကျွန်မတို့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အမြဲတမ်းလိုလို ကြား ကြရပါတယ်။ လောကကြီး မပျက်စီးဖို့ အတွက် ဟီရိ၊ ဩတ္တပ တရားနှစ်ပါး လိုတယ်လို့ ဆရာတော်တစ်ပါး ဟောကြားတဲ့ တရားတော်ကို နာကြားရတော့ ကျွန်မတွေးမိပါတယ်။ ဘယ်လိုအရှက် တရားနဲ့ အကြောက်တရားမျိုးပါလဲ။ ဘယ်အရာတွေကို ရှက်ရ၊ ကြောက်ရပြီး တော့ ဘယ်အရာတွေကို မရှက်ရ၊ မကြောက်ရမှာပါလဲ။ ကိုယ့်အကျိုး၊ သူတစ်ပါးအကျိုး ပျက်စီးစေမယ့်ကိစ္စတွေ လုပ်ဆောင်မိရင် ရှက်ရ၊ ကြောက်ရပြီးတော့၊ ကိုယ့်အကျိုး သူတစ်ပါး အကျိုးရှိစေမယ့် အလုပ်မျိုး ဆိုရင် မရှက်မကြောက် လုပ်ဖို့လိုတယ်လို့ ဆရာတော်ရှင်းပြတာကို ကြားရတော့ ဒီကနေ့ ဖြစ်ပွားနေတဲ့ ကူးစက်ရောဂါ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ် (Covid 19)နဲ့ပတ် သက်ပြီး […]

လောင်းရိပ် ဆိုတဲ့စကားကို ကျွန်တော် တို့ ငယ်စဉ်ဘဝမှာ အဖေပြောလို့ ပထမဆုံး ကြားခဲ့ရဖူးပါတယ်။ “သားတို့တွေ လောင်းရိပ် အမိမခံ ကြနဲ့” လို့ ဆိုဆုံးမတဲ့အထဲ သည်စကားစု လေး စပြီးကြားရတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အိမ်နောက်ဖေးက သီးပင်လေးအချို့ အုန်းပင်အရိပ်မှာ ကြီးထွားရှင်သန်မှု နှေးကွေးကြုံလှီတာ တွေ့ရတဲ့အခါ အမေ က ပြောပါတယ်။ “လောင်းရိပ်မိနေတော့ အပင်လေးတွေ မထွားကျိုင်းဘူးကွယ်” တဲ့။ မူလတန်း ကျောင်းသင်ခန်းစာက ဆက်စပ်တွေးတောမိရင်း အစိမ်းရောင် ရှိတဲ့ အပင်တွေဟာ နေရောင်ခြည်က တစ်ဆင့် စွမ်းအင်ရယူပြီး အစာအာဟာရ ချက်လုပ်ကြတာ ဖြစ်သတဲ့။ အပင်ကြီး တွေရဲ့ အရိပ်အာဝါသအောက်မှာ မိနေ လေတော့ နေရောင်ခြည်မရ အာဟာရ ကောင်းကောင်း မချက်လုပ်နိုင်ဘဲ ကြုံလှီ ကြတာ ဖြစ်မယ်လို့ […]