“ဆရာ” “ဘာလဲကွ” “မာလ်တီမီဒီယာပွဲမှာ စာရိုက်ပြရတာ ရိုးသလားလို့ပါ”“ဟေ” ကျွန်တော်က မာလ်တီမီဒီယာ လံကြုပ်ပွဲကို ဦးဆောင်နေရစဉ်က ဖြစ်သည်။တပည့်ကျော် မော်ကျော်ဇေယျက ကျွန်တော့်ကို စာမရိုက်ပြချင်ကြောင်း လာပြောနေသည်။ “မောင်ကျော်ဇေယျ” “ဗျာ” “မင်းက စာမရိုက်ပြချင်တော့ ဘာလုပ်ပြချင်သလဲကွယ်” “ဒီလိုရှိပါတယ်ဆရာ” “အေး … ဘယ်လိုရှိသလဲ” “ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာကို တစ်စစီ ဖြုတ်ချင်တယ်” “အလိုကွယ် … ဘာကြောင့်များလဲ” “တစ်စစီဖြုတ်ပြီး အားလုံးကို ပြန်တပ်ဆင်ပြလိုက်ရင် သူများတွေ လုပ်ပြနေတာထက် ကွဲသွားမလားလို့ပါ” “ဟာ ကောင်းလိုက်တဲ့ အကြံကွယ် … ငါဘာကြောင့် မတွေးမိတာလဲ” ကျွန်တော့်တပည့် မောင်ကျော်ဇေယျ ကား အလွန်တော်သူဖြစ်သည်။ သူက ဆယ်တန်းသာရှိသေးသည် ကွန်ပျူတာ တွင် ကျွန်တော့်ထက် ဆရာကျသည်။ ကျွန်တော်က ဌာနမှပေးထားသော “ကလုတ် […]

၁၉၈၈ ခုနှစ်ရဲ့ မနက်ခင်း တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်ဟာ ဖေဖေ့ကို သံတိုင်တွေ နောက်မှာ သွားတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ ရှစ်လေးလုံး အထွေထွေသပိတ်ကြီးရဲ့ နောက်ဆက်တွဲ ဂယက်အဖြစ် ဝန်ထမ်း တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဖေဖေ့ကို ဖမ်းဆီး ချုပ်နှောင်ခဲ့တာပါ။ ရဲစခန်းအချုပ်ထဲမှာ ဖေဖေဟာ သူ့ရဲ့ တည်ငြိမ်တဲ့အပြုံးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြိုဆိုခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်လက်ထဲမှာတော့ သူ့အတွက် နေ့လယ်စာ ထမင်းချိုင့် ပါပါတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျွန်တော်ဟာ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးရဲ့ အရေးအကြီးဆုံး သင်ခန်းစာတစ်ခုကို နားထောင်ခွင့်ရ တော့မယ်ဆိုတာကို မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်တော်က ဖေဖေ့ကို မေးခဲ့ပါတယ်။ “ခုရင်ဆိုင်နေရတဲ့ နိုင်ငံရေးပြဿနာ က ဘယ်တော့ပြီးမယ်လို့ ဖေဖေထင်လဲ”လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဖေဖေဟာ ပညာရှိသုခမိန်ပါပဲ။ သူဟာ မေးခွန်းတွေအတွက် အဖြေတွေရှိသူလို့ ကျွန်တော် ယုံကြည်ခဲ့ပါတယ်။ သူခဏစဉ်းစားတယ်။ သူ့သား […]

ဇက်မျိုးဆက်များဆိုသည်မှာ Generation Z (Gen Z) များကို ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နည်းပြောရလျှင် ယနေ့ခေတ်လူငယ်များကို ဇက် (Z) မျိုးဆက်များဟု ခေါ်ဆိုရမည်။ ၁၉၉၆ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ်အတွင်း မွေးဖွားခဲ့သော မျိုးဆက်များကို ဇက်မျိုး ဆက်များဟုခေါ်သည်။ သူတို့အသက်တွေက ၂၀ ဝန်းကျင်အရွယ်တွေ ဖြစ်နေသည်။ အကြီးဆုံး ဇက်တွေပင် လုပ်ငန်း ခွင်ဝင်ရောက်သူတွေ ဖြစ်နေလောက်ပြီ။ တက်ကြွအားမာန်နှင့် စွမ်းအားပြည့် လူငယ်တွေကို ဇက်တွေဟုခေါ်ပါသည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာပင် ဇက်တွေ ၆၅ သန်းမျှရှိသည်။ နိုင်ငံလူဦး ရေ၏ လေးပုံတစ်ပုံခန့်ဖြစ်သည်။ လာမည့် ၂၀၂၀ ဆိုလျှင် ဇက်ဦးရေက စာသုံး သူအရေအတွက်၏ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ဖြစ်လာမည်ဟု ခန့်မှန်းထားသည်။ ဇက်တွေကို မည်သို့ပိုင်းခြားသတ် မှတ်နိုင်ပါသနည်း။ မီဒီယာများက […]

ကံပေါက်၊ ကံပေါက်ဆိုသည်မှာ ထားဝယ်ခရိုင် လေးမြို့နယ်မှာ နာမည် ကြီးဆိုတာ အမှန်ပါပဲ။ ယနေ့လက်ရှိ အချိန် ကံပေါက်ကိုတော့ တိုးတက်မှုမှာ ဒီဒေသတစ်ဝိုက်မှာ ဘယ်ရွာ၊ ဘယ်ဒေသမှ လိုက်မီမယ်မထင်ပါ။ ၁၉၉၅-၁၉၉၆ နောက်ပိုင်း၊ ကံပေါက်ရွာရဲ့ ပြောင်းလဲမှုဟာ တစ်ရှိန်ထိုး ဖြစ်လာတာ ယနေ့ ယခုတိုင်ပါပဲ။ ကံပေါက်ရွာ၊ ကံပေါက်ဒေသကို မှီခို အားထားနေရတဲ့ အုန်းပင်ကွင်း၊ ဇာဒီ၊ ဖောင်းတောလိုရွာကြီးတွေ၊ ပင်လယ်ရေကြောင်းက ရွာကြီးတွေ အတွက်လည်း စားနပ်ရိက္ခာအတွက် မှီခိုအားထားနေရတဲ့ ရွာကြီးတစ်ရွာဖြစ်ပါတယ်။ ယနေ့ ကံပေါက်ရွာဆိုလား၊ ကံပေါက် ဒေသဆိုလား မသိသေးဘူး။ အမည်နာမတော့တပ်ပေးပြီး မရေမရာ မသေမချာတဲ့ အဆင့်မှာပဲ ရှိနေခဲ့တယ်။ ရွာဧရိယာဟာ သတ္တုမြေဆိုပြီး ဒေသခံတွေကို ဘယ်လို ပိုင်ဆိုင်မှု မြေယာ အထောက်အထားမှ အစိုးရက မပေးထားပါဘူး။ […]

ထားဝယ်ကို ညွှန်မှူးအဖြစ်နဲ့ ပြန်ရောက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ဆရာတစ်ယောက်ကို ပြီးခဲ့တဲ့အပတ် စနေနေ့က သွားတွေ့ဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူထားဝယ် ပြန်ရောက်နေတာက ကိုဗစ်ပထမလှိုင်း စဖြစ်ကတည်းကနဲ့တူပါတယ်။ ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ဆရာ့ကို သူ့ရုံးမှာ တစ်ခေါက်လောက် သွားတွေ့ပြီး ကတည်းက ထပ်မသွားဖြစ်တော့ဘူး။ ပြီးခဲ့တဲ့ စနေနေ့ ကတော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ဖို့သွား ကြတာ ပကာရီရွာက ကျားခုန်အိုင်အထိ ရောက်သွားခဲ့တော့တယ်။ ဝန်ကြီးအိမ်ရာရှေ့က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လက်ဖက်ရည်သောက်ကြတယ်။ ပြီးတော့ ဆရာ့ရဲ့တပည့် ကျွန်တော့်ညီ ရှိရာ သဗျာရွာနားက ခရမ့်ရော်ဘာစက်ရုံကို သွားကြတယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းရှိရာ ထားဝယ် ရွှေပြည် ရော်ဘာစက်ရုံကို ဆက်သွားဖြစ်တယ်။ အဲဒီကတစ်ဆင့် ပကာရီရွာက ကျားခုန်အိုင်ဆီ ရောက်သွားတော့တယ်။ ခရမ့်ရော်ဘာစက်ရုံဆိုတာက ကော်ချီး (ရော်ဘာတုံး) တွေကို ပြန်လည် သန့်စင်ပြီး ရော်ဘာကျိတ်တုံးပြန်လုပ်တဲ့ စက်ရုံပါ။ ထားဝယ်ရွှေပြည်ကတော့ […]