၁၉၆၄ခုနှစ်ဧပြီလ ၂၀ရက် နေ့မှာ အကျဉ်းသား နယ်လ်ဆင် မင်ဒဲလားဟာ တောင်အာဖရိက တရားရုံးတစ်ခုမှာ ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။ နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှုဆိုတဲ့ အလေးနက်ဆုံးစွဲချက်ကို သူနဲ့ သူ့ရဲဘော်တွေ ရင်ဆိုင်နေကြရတာပါ။ အသားအရောင် ခွဲခြားမှုနဲ့ လူ့အခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှု တွေများလွန်းတဲ့ အာဏာရှင်ကို မင်ဒဲလားနဲ့ သူ့ရဲဘော်တွေတိုက်ပွဲဝင်ခဲ့ကြ တာဖြစ်ပါတယ်။ နယ်လ်ဆင် မင်ဒဲလားက သက်သေတွေနဲ့ အပြန်အလှန် ထွက်ဆိုဖို့ အခွင့်အရေးကိုငြင်းဆိုပြီး တစ်ကြိမ်တည်းနဲ့ လျှောက်လဲချက်ပေးဖို့ကို ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။ သုံးနာရီကြာတဲ့ သူ့ရဲ့ ခုခံ လျှောက်လဲချက်ရဲ့ အဆုံးမှာ မင်ဒဲလားက အခုလို ပြောခဲ့ပါတယ်။ “အာဖရိကန်ပြည်သူတွေရဲ့ တိုက်ပွဲအတွက် ကျွန်တော့် ဘဝတစ်ခုလုံးကို မြှုပ်နှံခဲ့ပြီးပါပြီ။ လူဖြူ လွှမ်းမိုးရေးကိုလည်း ကျွန်တော်ဆန့်ကျင်ခဲ့ပါတယ်။ လူမည်းလွှမ်း မိုးရေးကိုလည်း ဆန့်ကျင် ခဲ့ပါတယ်။ လူသားတွေအားလုံး တန်းတူညီမျှအခွင့်အရေးတွေနဲ့ ဟန်ချက် ညီညီနေနိုင်တဲ့ […]

“ဆရာ” “ဘာလဲကွ” “မာလ်တီမီဒီယာပွဲမှာ စာရိုက်ပြရတာ ရိုးသလားလို့ပါ”“ဟေ” ကျွန်တော်က မာလ်တီမီဒီယာ လံကြုပ်ပွဲကို ဦးဆောင်နေရစဉ်က ဖြစ်သည်။တပည့်ကျော် မော်ကျော်ဇေယျက ကျွန်တော့်ကို စာမရိုက်ပြချင်ကြောင်း လာပြောနေသည်။ “မောင်ကျော်ဇေယျ” “ဗျာ” “မင်းက စာမရိုက်ပြချင်တော့ ဘာလုပ်ပြချင်သလဲကွယ်” “ဒီလိုရှိပါတယ်ဆရာ” “အေး … ဘယ်လိုရှိသလဲ” “ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာကို တစ်စစီ ဖြုတ်ချင်တယ်” “အလိုကွယ် … ဘာကြောင့်များလဲ” “တစ်စစီဖြုတ်ပြီး အားလုံးကို ပြန်တပ်ဆင်ပြလိုက်ရင် သူများတွေ လုပ်ပြနေတာထက် ကွဲသွားမလားလို့ပါ” “ဟာ ကောင်းလိုက်တဲ့ အကြံကွယ် … ငါဘာကြောင့် မတွေးမိတာလဲ” ကျွန်တော့်တပည့် မောင်ကျော်ဇေယျ ကား အလွန်တော်သူဖြစ်သည်။ သူက ဆယ်တန်းသာရှိသေးသည် ကွန်ပျူတာ တွင် ကျွန်တော့်ထက် ဆရာကျသည်။ ကျွန်တော်က ဌာနမှပေးထားသော “ကလုတ် […]

၁၉၈၈ ခုနှစ်ရဲ့ မနက်ခင်း တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်ဟာ ဖေဖေ့ကို သံတိုင်တွေ နောက်မှာ သွားတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ ရှစ်လေးလုံး အထွေထွေသပိတ်ကြီးရဲ့ နောက်ဆက်တွဲ ဂယက်အဖြစ် ဝန်ထမ်း တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဖေဖေ့ကို ဖမ်းဆီး ချုပ်နှောင်ခဲ့တာပါ။ ရဲစခန်းအချုပ်ထဲမှာ ဖေဖေဟာ သူ့ရဲ့ တည်ငြိမ်တဲ့အပြုံးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြိုဆိုခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်လက်ထဲမှာတော့ သူ့အတွက် နေ့လယ်စာ ထမင်းချိုင့် ပါပါတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျွန်တော်ဟာ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးရဲ့ အရေးအကြီးဆုံး သင်ခန်းစာတစ်ခုကို နားထောင်ခွင့်ရ တော့မယ်ဆိုတာကို မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်တော်က ဖေဖေ့ကို မေးခဲ့ပါတယ်။ “ခုရင်ဆိုင်နေရတဲ့ နိုင်ငံရေးပြဿနာ က ဘယ်တော့ပြီးမယ်လို့ ဖေဖေထင်လဲ”လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဖေဖေဟာ ပညာရှိသုခမိန်ပါပဲ။ သူဟာ မေးခွန်းတွေအတွက် အဖြေတွေရှိသူလို့ ကျွန်တော် ယုံကြည်ခဲ့ပါတယ်။ သူခဏစဉ်းစားတယ်။ သူ့သား […]

ဇက်မျိုးဆက်များဆိုသည်မှာ Generation Z (Gen Z) များကို ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နည်းပြောရလျှင် ယနေ့ခေတ်လူငယ်များကို ဇက် (Z) မျိုးဆက်များဟု ခေါ်ဆိုရမည်။ ၁၉၉၆ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ်အတွင်း မွေးဖွားခဲ့သော မျိုးဆက်များကို ဇက်မျိုး ဆက်များဟုခေါ်သည်။ သူတို့အသက်တွေက ၂၀ ဝန်းကျင်အရွယ်တွေ ဖြစ်နေသည်။ အကြီးဆုံး ဇက်တွေပင် လုပ်ငန်း ခွင်ဝင်ရောက်သူတွေ ဖြစ်နေလောက်ပြီ။ တက်ကြွအားမာန်နှင့် စွမ်းအားပြည့် လူငယ်တွေကို ဇက်တွေဟုခေါ်ပါသည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာပင် ဇက်တွေ ၆၅ သန်းမျှရှိသည်။ နိုင်ငံလူဦး ရေ၏ လေးပုံတစ်ပုံခန့်ဖြစ်သည်။ လာမည့် ၂၀၂၀ ဆိုလျှင် ဇက်ဦးရေက စာသုံး သူအရေအတွက်၏ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ဖြစ်လာမည်ဟု ခန့်မှန်းထားသည်။ ဇက်တွေကို မည်သို့ပိုင်းခြားသတ် မှတ်နိုင်ပါသနည်း။ မီဒီယာများက […]

ကံပေါက်၊ ကံပေါက်ဆိုသည်မှာ ထားဝယ်ခရိုင် လေးမြို့နယ်မှာ နာမည် ကြီးဆိုတာ အမှန်ပါပဲ။ ယနေ့လက်ရှိ အချိန် ကံပေါက်ကိုတော့ တိုးတက်မှုမှာ ဒီဒေသတစ်ဝိုက်မှာ ဘယ်ရွာ၊ ဘယ်ဒေသမှ လိုက်မီမယ်မထင်ပါ။ ၁၉၉၅-၁၉၉၆ နောက်ပိုင်း၊ ကံပေါက်ရွာရဲ့ ပြောင်းလဲမှုဟာ တစ်ရှိန်ထိုး ဖြစ်လာတာ ယနေ့ ယခုတိုင်ပါပဲ။ ကံပေါက်ရွာ၊ ကံပေါက်ဒေသကို မှီခို အားထားနေရတဲ့ အုန်းပင်ကွင်း၊ ဇာဒီ၊ ဖောင်းတောလိုရွာကြီးတွေ၊ ပင်လယ်ရေကြောင်းက ရွာကြီးတွေ အတွက်လည်း စားနပ်ရိက္ခာအတွက် မှီခိုအားထားနေရတဲ့ ရွာကြီးတစ်ရွာဖြစ်ပါတယ်။ ယနေ့ ကံပေါက်ရွာဆိုလား၊ ကံပေါက် ဒေသဆိုလား မသိသေးဘူး။ အမည်နာမတော့တပ်ပေးပြီး မရေမရာ မသေမချာတဲ့ အဆင့်မှာပဲ ရှိနေခဲ့တယ်။ ရွာဧရိယာဟာ သတ္တုမြေဆိုပြီး ဒေသခံတွေကို ဘယ်လို ပိုင်ဆိုင်မှု မြေယာ အထောက်အထားမှ အစိုးရက မပေးထားပါဘူး။ […]