ကမ္ဘာကြီးကား တကယ်ကို အလှည့်အပြောင်း တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ အမြတ်သာ ပဓာနစီးပွားရေးပုံစံနှင့် လစ်ဘရယ် အရှင်းရှင်စနစ်အပေါ် ဝင်ရိုးတင် တည်ဆောက်ထားသော ခေတ်သစ် ကမ္ဘာကြီး၏ လမ်းကြောင်း အန္တရာယ်ရှိနေ ပါကြောင်း လွန်ခဲ့သော ဆယ်စုနှစ်တွေကတည်းက ပညာရှင်အချို့က ထောက်ပြ လာခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ သို့သော် လက်ရှိ အခင်းအကျင်းအပေါ် အလွန်အကျွံပျော်မွေ့နေသော နိုင်ငံခေါင်းဆောင်များနှင့် လူသားတို့ အကြား ထိုအသံမှာ တိုးမပေါက်လှပါ။ အလွန်အကျွံ သုံးစွဲ၊ စားသုံးခြင်း၊ ရုပ်ဝတ္တုများအပေါ် အလွန်အကျွံဇိမ်ခံ ခုံမင်ခြင်း တို့တွင် အသားကျနေပြီး ဖြစ်သော လူသားတို့အကြား တိုးမပေါက်လှပါ။ သို့သော် ကိုဗစ်ကပ်ရောဂါ ဂယက်သည် ထိုအသံများကို ပိုမြှင့်ပေးလိုက်ပြီဖြစ် သည်။ ယခု ကပ်ရောဂါသည် သီးခြားကျန်းမာရေး ကိစ္စသက်သက်မဟုတ်ဘဲ ဂေဟစနစ်ပျက်ယွင်းမှုမှ ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်ကြောင်း […]

လက်ရှိဖြစ်ပွားနေသော ကိုရိုနာရောဂါပိုး ဂယက်သည် ကျန်းမာရေးပြဿနာ သက်သက်မဟုတ်ကြောင်း ထင်ရှင်းနေပြီး ဖြစ်သည်။ ကျန်းမာရေးသက်သက်ကြောင့် ထိခိုက်မှုထက် နိုင်ငံ၏စီးပွားရေးကြီး တစ်ခုလုံးကို ကိုင်လှုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ အခြားနိုင်ငံမှ အစိုးရများသည် ယိုင်နဲ့လာသော၊ အချို့နိုင်ငံများတွင် ကျဆင်း လာသော စီးပွားရေးကို ကုစားရန်၊ ပြန်လည် နာလန်ထလာစေရန် နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် စီမံနေကြသည်။ ယင်းတို့ အနက် ထင်ရှားသော နည်းလမ်းတစ်မျိုးမှာ Stimulus Package ဟု ခေါ်သော စီးပွားရေး အားပေးမြှင့်တင်ရေး အစီအစဉ်ဖြစ်သည်။ ယင်းအစီအစဉ်၏ သဘောတရားမှာ တုံ့ဆိုင်းကျဆင်းနေသော လုပ်ငန်းများ ပြန်လည် နိုးထလာစေရန် ဈေးကွက်အတွင်း အစိုးရက ငွေထည့်ကာ လှုံ့ဆော်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံအစိုးရက ယင်းအစီအစဉ်အရ ငွေကျပ်ဘီလီယံ ၁၀၀ ကို လုပ်ငန်း များအား ထုတ်ချေးကာ စီးပွားရေး […]

အီတလီတွင် လူရှစ်သောင်းခွဲကျော် ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရပြီး ကိုးထောင် ကျော် သေဆုံးခဲ့ရသည်။ ရောဂါစတင်ဖြစ်ပွားခဲ့ရာ တရုတ်နိုင်ငံတွင်ပင် လူ ရှစ်သောင်းကျော် ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရပြီး သုံးထောင်ကျော်သာ သေဆုံးခဲ့သည်။ အီတလီမှာ တရုတ်နိုင်ငံပြီးနောက် ၁၉ ရက်အကြာတွင်မှ ရောဂါပိုးစတွေ့ ခဲ့သော်လည်း သေဆုံးသူဦးရေ ကြောက်ခမန်းလိလိ တိုးလာပြီး ကမ္ဘာပေါ်တွင် ကိုဗစ်နိုင်တီး ရောဂါကြောင့် လူသေဆုံးမှု အများဆုံးနိုင်ငံ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အီတလီတွင် ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ထိုသို့ လူသေဆုံးမှု မြင့်မားရခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ အီတလီအစိုးရ၏ ကိုင်တွယ်ပုံ သင်ခန်းစာများကို ကမ္ဘာကျော် ဟားဗတ်တက္ကသိုလ်၏ မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုဖြစ်သော Harvard Business Review က မတ်လ ၂၇ ရက်နေ့ထုတ် ဆောင်းပါးတစ်ရပ်တွင် ထောက်ပြ ဝေဖန်ထားသည်။ ဆောင်းပါးပါ အဓိကသင်ခန်းစာ လေးချက်အနက် အချို့မှာ […]

မြန်မာနိုင်ငံသည် ဒီမိုကရေစီ စနစ်ကို ကျင့်သုံးလိုကြောင်း ၁၉၈၈ ခုနှစ်တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည့် ရှစ်လေးလုံး အရေးတော်ပုံဖြင့် ကမ္ဘာသိ ကြေညာခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ လက်ရှိ အခြေအနေတွင်လည်း ဒီမိုကရေစီနှင့် ဖက်ဒရယ်စနစ်ကို ပီပြင်စွာ ကျင့်သုံးနိုင်ရေး နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်များက ကြိုးပမ်းလျက် ရှိသည်။ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံတည်ဆောက်ရေးဆိုသည်မှာ အဓိကအားဖြင့် စနစ်တည်ဆောက်ရေး ဟုဆိုနိုင်သော်လည်း တစ်ဖက်တွင်လည်း နိုင်ငံသူနိုင်ငံသားများ၏ အလေ့အကျင့် သည်လည်း အသက်တမျှ အရေးကြီးပါသည်။ နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်များက စနစ်မည်မျှပင် တည်ဆောက်စေကာမူ ဒီမိုကရေစီ အလေ့အကျင့်မရှိသော နိုင်ငံသူ နိုင်ငံသားများဖြင့် ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံ မဖြစ်နိုင်ပေ။ ဒီမိုကရေစီ အလေ့အကျင့်များတွင် အရေးကြီးဆုံးနှင့် သော့ချက်အကျဆုံးမှာ မတူညီသော သဘောထားအမြင်များကို သည်းခံနားလည်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ပုဂ္ဂလိက လွတ်လပ်ခွင့်နှင့် နိုင်ငံရေးအရ လွတ်လပ်မှုနှင့် ချိတ်ဆက်နေပြီး ဒီမိုကရေစီတန်ဖိုးတစ်ခု ဖြစ်သော […]

အလုပ်က လုပ်ရန် တွန်းသည့်အတွက် လုပ်နေရသည့်သူနှင့် အလုပ်ကို ကိုယ်က လုပ်နေသူဟူ၍ နှစ်မျိုး ရှိသည်။ အများစုတွေ့ရသည်မှာ အလုပ်က လုပ်ရန် ခိုင်းသည့်အတွက် လုပ်နေသည်က များသည်။ အနည်းစုသောသူတချို့သာလျှင် အလုပ်ကို ကိုယ်က စီးစီးပိုင်ပိုင် လုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အလုပ်က လုပ်ဖို့ ပြောနေနိုင်မှလုပ်သူ များသည့် လုပ်ငန်းခွင်သည် လစ်ဟာမှုပေါင်းများစွာ အဆင်သင့်မဖြစ်မှုပေါင်းများစွာဖြင့် လုံးချာလည်နေလေ့ ရှိပြီး ကာယကံရှင်ကိုယ်တိုင်သည်လည်း ဒုံရင်းက ဒုံရင်း တက်မလာပေ။ ထိုသူတို့ ပါဝင် ပတ်သက်နေသည့် လုပ်ငန်းခွင်သည်လည်း လုံးချာလည်လိုက်နေလေ့ရှိသည်။ စိန်ခေါ်မှုများနှင့် အခွင့်အလမ်းများသည် စစ်ကြေညာ၊ ညာသံပေးပြီး လာလေ့မရှိသည့်အတွက် အလုပ်တွင် လုပ်စရာ ရှိသလောက်ကိုသာ လုပ်နေသူ များသည် ရုတ်တရက်ရောက်လာသည့် အခွင့်အလမ်းများကို ဆုံးရှုံးပြီး ကြုံရသည့် စိန်ခေါ်မှုရှေ့တွင် ငုတ်တုပ်မေ့တတ်သည်။ […]