အပိုင်း – ၂ ၂၀၁၇ ခုနှစ် ၊ မတ်လ (၁၅) ရက်။ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲနောက်ဆုံးနေ့။ မွန်းတည့် ၁၂ နာရီ။ ထားဝယ် အထက(၁) ကျောင်းဝန်းထဲမှ ခေါင်းလောင်းသံက အာဇာနည်လမ်းမပေါ်အထိ ပျံ့သွားသည်။ အဖြူအစိမ်း ကျောင်းသားဘဝလေး အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပြီ။ သည်ခေါင်းလောင်းသံမျိုး ဘဝတွင် သူ နောက်ထပ်မကြားနိုင်တော့ပြီ။ အဖြေလွှာစာရွက်ကို အခန်းစောင့်ဆရာမလက်ထဲ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူ အပ်လိုက်သည်။ စာသင်ခန်းထဲကနေ ထွက်လာလိုက်ချိန် ပင့်သက်တစ်ချက် အရှိုက်။ ဘဝမှာ ဘယ်လိုမှ ပြန်မရနိုင်တော့တာတစ်ခုကို နှုတ်ဆက်လိုက်ရပြီမှန်း သူအလိုလို သိသွားခဲ့သည်။ မိသားစုဘဝနွေးထွေးမှုနှင့် မိဘမေတ္တာဆိုတာကို လူသိခံမဝံ့စွာ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခဲ့သူပီပီ ကျောင်းသားဘဝနှင့် သူငယ်ချင်းများကို ဒုတိယမိသားစုလို ခင်တွယ်ခဲ့သည်။ “ကျောင်း” ဟုခေါ်သည့် ဘဝဆုံချက်လေးတွင် အတူပေါင်းစုမိခဲ့ကြသည့် ကျောင်းသားဘဝနာရီလက်တံတွေပေါ်က သူငယ်ချင်းများ။ […]

အပိုင်း – ၁ ဇွန် ၁၆ ၊ ၂၀၁၇။ ည ၉ နာရီ မရှိတရှိ။ ထိုင်းနိုင်ငံတောင်ပိုင်း စူရတ်ဌာနီခရိုင်မှ သစ်စက်တစ်နေရာ….။ အထောက်အထားမဲ့ ခိုးဝင်ထားဝယ်အလုပ်သမားတစ်ဦး အဖော်မဲ့ တိတ်ဆိတ်စွာ ထိုင်နေသည်။ မွေးရပ်မြေ၏ အဝေးတစ်နေရာ ရေခြားမြေခြား၌ ဘဝတွင် ရင်မဆိုင်ဖူးသည့် တစုံတရာအတွက် ထိန်းချုပ်မရစွာ သူ ရင်ခုန်နေမိ၏။ သည်ည ကုန်လွန်သွားပြီးနောက် ရောက်လာမည့် မနက်ဖြန်သည် တနေ့ သူ ရင်ဆိုင်ရလိမ့်မည်ဟု ဝေးလံသော အတိတ်ကာလတခုမှစ၍ သူ ကြိုတင်မျှော်လင့်ထားခဲ့သည့်နေ့။ အနောက်ကမ္ဘာမှ အင်္ဂလန်ကျွန်းသားများ ပြောလေ့ ရှိသည့် စကားအတိုင်း….ဒေး အော့ဗ် ဿ ဒေးဇ်၊ Day of the days…။ မဆုံးနိုင်သည့် မိုးသားကောင်းကင်ထဲ အထီးကျန် သေးသိမ်စွာ […]

Princes in The Darkness 1990s အခန်း(၃၄) “မင်း ကံကောင်းတယ်….မင်းတည်းခဲ့တဲ့ ထမင်းဆိုင်က ငါ့လူတွေပဲ…မင်းက ငါ့အကြောင်းကို မသိမသာ မေးနေတယ်ဆိုတော့..သူတို့စိတ်ထဲ ငါဒီနယ်မြေရောက်နေတာကို လိုက်စုံစမ်းနေတဲ့ အစိုးဘက်ကလူ လို့ ထင်ပြီး မင်းကို တစ်ခါထဲ ရှော့တော့မလို့” “ကျွန်တော်က ဒေါ်ယုယုမော်အကြောင်း ဘာကိစ္စ စုံစမ်းရမှာလဲ….ကျွန်တော့်ကိစ္စနဲ့ ကျွန်တော်ထွက်ပြေးလာရတာကို” “အေးပါ..ဒီကိစ္စတွေ အကုန်လုံး ငါသိပြီးပါပြီ…ဒါကြောင့်လည်း မင်းကို ဘုရားသုံးဆူမရောက်ခင် လမ်းက ဖြတ်ခေါ်လိုက်တာပေါ့…ဘုရားသုံးဆူမှာ မင်းကို သတ်မယ့်သေမင်းတွေရောက်နေပြီဆိုတာ မင်းသိရဲ့လား” ဗေဒါက ခေါင်းခါလိုက်သည်။ “ဇမိမြစ်အထိနယ်မြေက ငါ့အပိုင်မို့လို့ တော်သေးတယ်..ဟိုဘက်ခြမ်းဆို ငါတို့လည်း မင်းကို မကယ်နိုင်တော့ဘူး” “ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” “ကျေးဇူးတင်ရမယ့်သူက..ငါ မဟုတ်ဘူး….ဟိုမှာ လာနေပြီ” ဆိုင်ကယ်သံများကြောင့် ဗေဒါက နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်၏။ ဖုန်လုံးကြီးများနှင့်အတူ ဆိုင်ကယ်များက သူတို့ […]

Princes in The Darkness 1990s အခန်း(၃၃) မော်လမြိုင်သို့ မရောက်မီ မုတ္တမတွင် ဗေဒါက အဝေးပြေးကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်၏။ ယခုချိန်လောက်ဆိုလျှင် နယ်မြို့များမှ ကားဂိတ်များတွင် မစ္စတာလုက သူ့လူအချို့ကို ‌စောင့်ကြည့်ခိုင်းကောင်း စောင့်ကြည်နေတော့မည်ကို ဗေဒါတွေးမိလိုက်ခြင်းကြောင့်ပင်။ ဒါကလည်း မစ္စတာလု၏ လုပ်ငန်များကို ဆယ်စုနှစ်တစ်စုကြာလုပ်ပေးခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံအရဖြစ်သည်။ မုတ္တမမြို့အဝင် ထမင်းဆိုင်တစ်ဆိုင်၏ ထောင့်ကျကျစားပွဲတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း ညစာစားလိုက်၏။ ညအိပ်ရန် စုံစမ်းသောအခါ ထမင်းဆိုင်က သူ့ဆိုင် အ‌ပေါ်ထပ်တွင်ပင် အခန်းခပေးကာ နေလို့ရကြောင်း ပြောသဖြင့် အဆင်ပြေသွားသည်။ တည်းခိုခန်းများ၊ ဟိုတယ်များထက်စာလျှင် ထိုနေရာမျိုးက သူ့အတွက် ပိုလုံခြုံနိုင်သည်။” ဗေဒါအိပ်မပျော်။ အောက်ဘက်တွင်လည် ဆိုင်သိမ်းဆည်းနေသံများကြားရသဖြင့် အရက် သို့မဟုတ် ဘီယာ တစ်ခုခု ရလိုရငြား အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်၏။ အောက်ထပ်တွင် ဆိုင်ရှင်အမျိုးသားက […]

Princes in The Darkness 1990s အခန်း(၃၃) မော်လမြိုင်သို့ မရောက်မီ မုတ္တမတွင် ဗေဒါက အဝေးပြေးကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်၏။ ယခုချိန်လောက်ဆိုလျှင် နယ်မြို့များမှ ကားဂိတ်များတွင် မစ္စတာလုက သူ့လူအချို့ကို ‌စောင့်ကြည့်ခိုင်းကောင်း စောင့်ကြည်နေတော့မည်ကို ဗေဒါတွေးမိလိုက်ခြင်းကြောင့်ပင်။ ဒါကလည်း မစ္စတာလု၏ လုပ်ငန်များကို ဆယ်စုနှစ်တစ်စုကြာလုပ်ပေးခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံအရဖြစ်သည်။ မုတ္တမမြို့အဝင် ထမင်းဆိုင်တစ်ဆိုင်၏ ထောင့်ကျကျစားပွဲတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း ညစာစားလိုက်၏။ ညအိပ်ရန် စုံစမ်းသောအခါ ထမင်းဆိုင်က သူ့ဆိုင် အ‌ပေါ်ထပ်တွင်ပင် အခန်းခပေးကာ နေလို့ရကြောင်း ပြောသဖြင့် အဆင်ပြေသွားသည်။ တည်းခိုခန်းများ၊ ဟိုတယ်များထက်စာလျှင် ထိုနေရာမျိုးက သူ့အတွက် ပိုလုံခြုံနိုင်သည်။” ဗေဒါအိပ်မပျော်။ အောက်ဘက်တွင်လည် ဆိုင်သိမ်းဆည်းနေသံများကြားရသဖြင့် အရက် သို့မဟုတ် ဘီယာ တစ်ခုခု ရလိုရငြား အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်၏။ အောက်ထပ်တွင် ဆိုင်ရှင်အမျိုးသားက […]

Princes in The Darkness 1990s အပိုင်း(၃၁) လောမိသားစု သည် သွေးရင်းသားရင်းအချင်းချင်းမှလွဲပြီး မည်သူ့ကိုမျှ ယုံကြည်လေ့မရှိ။ သို့သော်..ကျွန်မကိုမူ သူတို့ ချွင်းချက်ထားခဲ့ပါသည်။ ထိုသို့ ချွင်းချက်ထားပေးခဲ့သည်မှာ ကျွန်မမိသားစုအပေါ် သူတို့ကျူးလွန်ခဲ့သည့်အမှုအတွက် ကျွန်မအပေါ် ဂရုဏာထားသဖြင့်တော့ ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်လိမ့်မည်။ အချိန်တန်လျှင် သူတို့ ထိုးကျွေးရမည့် လူယုံတစ်ယောက်တော့ ရှိကိုရှိသင့်သည်ဟု ယုံကြည်ထားသောကြောင့်က ဖြစ်နိုင်ချေများပါသည်။ ကျွန်မကလည်း ထိုအားနည်းချက်ပေါ်တွင် ကောင်းကောင်းကြီး နင်းလျှောက်နိုင်ခဲ့သည်။ ပညာရေးအကြောင်းပြကာ စီအိုင်အေ၏ ရက်တိုသူလျှိုသင်တန်းအချို့ကို နေရာအစုံမှာ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် တစ်နှစ်ကျော်ကြာ ကျွန်မ တက်ခဲ့ရ၏။ တဆက်တည်းမှာပင် လောမိသားစု၏ စီးပွားရေးမှာလည်း တရိပ်ရိပ်တိုးတက်လာသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံကို ပင်မထွက်ပေါက်အဖြစ် အသုံးပြုနေရသည့် ရွှေတြိဂံနှင့် မာလိပါးရှိ ဘိန်းဈေးကွက်ထက် ရန်ကုန်ဆိပ်ကမ်းကြီးတစ်ခုလုံးကို ပင်မထွက်ပေါက်အဖြစ်အသုံးပြုနေရသည့် လောမိသားစု၏ ဈေးကွက်မှာ […]