BREAKING
December 26, 2024

ရသ

လက်သန်း မင်တစ်စက်ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်

diz_admin

November 22, 2020

အုတ်အော်သောင်းတင်း ဖြစ်ရတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲကြီးလည်း ကျင်းပပြီးသွားခဲ့ပြီ။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်ဒေသအတွက် အလုပ်အကျွေး ပြုနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်တဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေကို မဲထည့် ခဲ့ပြီးပြီ။ မင်စွန်းနေတဲ့ လက်သန်းကို ငေးကြည့်ရင်း မဲပေးတဲ့နေ့ကို ပြန်လည် မြင်ယောင်နေမိတယ်။ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ခြောက်ပေအကွာ နေရာချထားတာမို့ တန်းစီစောင့်ဆိုင်းနေကြတဲ့ ရှည်မျောမျော လူအုပ်ကြီးတွေ။ သူတို့ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ ထက်သန်တက် ကြွမှုနဲ့အတူ မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည် တွေ ယှက်သန်းလို့။ သူတို့ဘာတွေကို မျှော်လင့်နေကြပါသလဲ။ ဒီရွေးကောက်ပွဲဟာ သူတို့ရဲ့ စီးပွားရေး၊ ကျန်းမာရေး၊ ပညာရေး စတဲ့ အခြေခံလိုအပ်ချက် အဖုံဖုံကို ဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်မယ်ဆိုတဲ့ ယုံကြည်ချက်နဲ့များလား။ ဒါမှမဟုတ် ဒီမိုကရေစီ၊ ဖက်ဒရယ် ပြည်ထောင်စု၊ ခြေဥပြင်ဆင်ရေး၊ စစ်မှန်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးရရှိဖို့ စတဲ့ စတဲ့ တစ်သီ တစ်တန်းကြီးသော […]

ဥပဒေအထက်က ဝန်းရံသူများ

diz_admin

November 13, 2020

ညနေ ၆ နာရီကျော်ပြီမို့ ကျေးရွာ လျှပ်စစ်မီးက အိမ်ထဲမှာရော၊ လမ်းမှာပါ ထိန်လင်းနေပြီ။ အစိုးရလျှပ်စစ်မီး မရောက်တဲ့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အစွန်အဖျား ဇနပုဒ်မှာ နေထိုင်ရတဲ့ ဦးဖိုးတုတ်တို့လို တောသူတောင်သားတွေဟာ ကိုယ်ထူ ကိုယ်ထ ကျေးရွာလျှပ်စစ်မီးကျေးဇူးနဲ့ပဲ ညကာလကို လင်းလင်းထိန်ထိန် ဖြတ်သန်းကြရပါတယ်။ ဈေးကြီးတာတွေ၊ ဘာတွေ ထည့်မတွက်နိုင်ပါဘူး။ အစိုးရ မီးဆိုတာ ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်မှန်း မသိတာမို့ အစိုးရမီးကို မျှော်မှန်းတမ်းတတဲ့အထဲမှာ ဦးဖိုးတုတ်မပါဝင်ပါ။ ညဘက်မီးလာချိန်မှာ တီဗီလေးဘာလေး ကြည့်။ အဲ၊ နေ့ဘက်ကတော့ ရောင်ခြည် တစ်ထောင်အလင်းဆောင်တဲ့ သူရိယနေမင်း ရှိနေသရွေ့ လျှပ်စစ်မီးကို တမ်းတနေစရာ ဘာအကြောင်းမှ မရှိပါ။ ည ၇ နာရီလောက်ဆိုရင် ဦးဖိုးတုတ်တစ်ယောက် တီဗီရှေ့ရောက်နေပြီ။ ဦးဖိုးတုတ်အများဆုံးကြည့်တာက သတင်းတွေ။ တောသားဆိုပြီး အထင်တော့ မသေးလိုက်နဲ့။ […]

သစ်ပင်ကြီးကပေးသောအတွေးများ

diz_admin

November 8, 2020

ကျွန်တော်ဟာ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်သမား တစ်ယောက်မဟုတ်သော်လည်း သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ချစ်မြတ် နိုးရကောင်းမှန်းသိသူများထဲတွင်တော့ တစ်ယောက်အပါအဝင်ဖြစ်ကြောင်း စာရင်းသွင်းလိုပါသည်။ သစ်ပင်တွေကို မစိုက်ဖြစ်သည့်တိုင် သစ်ပင်ချစ်သူများထဲတွင်တော့ တစ်ယောက်အပါအဝင်ဖြစ် သည်။ ကျေးလက်တွင် မွေးဖွားကြီးပြင်းခဲ့ သူပီပီ သစ်ပင်တွေသည် ကျွန်တော်တို့ အတွက် အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေများ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ရွာအရှေ့လမ်းက ကတ္တီပါပင်ကြီး ကတော့ ကျွန်တော်တို့ ကလေးတစ်သိုက်အတွက် မျောက်လွှဲကျော်တွေလို တက်လိုက်ဆင်းလိုက်နှင့် ကစားရာနေရာ တစ်ခု။ အပင်ပေါ်မတက်လျှင်လည်း သူ့အရိပ်အောက်က မြေပြင်ဟာ ကျွန်တော်တို့အတွက် ကစားရာနေရာကောင်းတစ်ခုပါ။ သစ်ပင်ပေါင်းစုံမှရသည့် အသီးပေါင်းစုံကို ကျွန်တော်တို့ ခူးဆွတ်စား သောက်ခဲ့ရသည်။ သစ်ပင်နှင့် ကျွန်တော်တို့ကို ခွဲခြားထားလို့မရလောက်အောင် ကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ရသည်။ ကျွန်တော်တို့ ကြီးပြင်းရာပတ်ဝန်းကျင်တိုင်းမှာ သစ်ပင်ကြီးတွေက အမှတ်တရအဖြစ် အမြဲရှိနေတတ်သည်။ ရွာဦးက တံတားထိပ်မှာပေါက်နေသည့် အုံ့ဆိုင်း ဆိုင်းအပင်ကြီးနားရောက်လျှင် အလိုလိုနေရင်း […]

သစ်အိုပင်တို့အတွက် နှုတ်ဆက်တေး

diz_admin

October 31, 2020

တစ်နေ့က ထားဝယ်သား အဆိုတော်လည်းဖြစ်တဲ့ မိတ်ဆွေက ဖုန်းဆက်လာပါတယ်။ တိုင်းရင်းသားပန်းခြံထဲက သစ်ပင်ကြီးတွေကို ခုတ်လှဲနေတာ မြင်လို့မကောင်းလို့ လာကြည့်ပါဦး ဆိုပြီး ခေါ်ပါတယ်။ ဖုန်းထဲမှာ ကြားရတဲ့ သူ့အသံက စိတ်ထိခိုက်နေပုံပါပဲ။ ပန်းခြံကို ရောက်သွားတော့လည်း တကယ့်စိတ်ထိခိုက်ဖွယ်ရာမြင်ကွင်းကို တွေ့ရပါတယ်။ သစ်ခုတ်အလုပ်သမားတွေနဲ့ လက်ကိုင်လွှစက်တို့ရဲ့ လက်ချက်နဲ့ အပင်ကြီးတွေဟာ တုံးလုံးပတ်လက် လဲကျနေပါ ပြီ။ တချို့အပင်တွေဆိုရင် သားသတ် ဆိုင်က အသားတစ်တွေလို အပိုင်းပိုင်း အပြတ်ပြတ် ခုတ်ထစ်ဖြတ်တောက်ပြီးသွားကြပါပြီ။ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားတဲ့ ကွင်းပြင်မှာ အေးမြတဲ့အရိပ်တွေ ပျောက်ဆုံးသွား ပြီဖြစ်သလို မြို့ရဲ့ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးပါတဲ့ အဆုတ်တွေပျက်စီးသွားသလိုမျိုးလည်း ခံစားရပါတယ်။ အဲဒီလိုမလုပ်ဖို့အတွက် တားမြစ်နိုင်တဲ့အခြေအနေက ကျွန်တော်တို့မှာ ရှိမနေပါဘူး။ ရှိနေခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် နောက်ကျသွားခဲ့ပါပြီ။ ခုတ်လှဲပြီးသွား ပြီဖြစ်လို့ ဘယ်လိုလူကမှ ပြန်ပြီး ထောင်မတ် ရှင်သန်လာအောင် […]

အိမ်ပြန်ချင်တယ်

diz_admin

October 30, 2020

ခြေထောက်သည်သာ အားကိုးရာ တစ်နေ့မှာ Dawei Watch သတင်းဌာနရဲ့ ရုံးဖုန်းဆီကို ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့အခါမှာ “ကျွန်တော်တို့ အိမ်ပြန်ချင်တယ်” ဆိုပြီး တစ်ဖက်က ပြောလာပါတယ်။ ကူညီနိုင်တာရှိရင် ကူညီပေးဖို့ ဖုန်းဆက်လာတာဖြစ်ပါတယ်။ အခုတော့ ကိုမျိုးမင်းစိုးအပါအဝင် လူငယ်လေးဦးဟာ ရန်ကုန်ကို ပြန်ဖို့ ထားဝယ်ကနေ ခြေလျင်ပဲ ထွက်ခွာသွား ကြပါပြီ။ “သွားလို့ရတဲ့နေရာအထိ ကျွန်တော် တို့သွားမယ်။ သွားလို့မရတော့တဲ့နေရာမှာ ကျွန်တော်တို့ရပ်နေမယ်” လို့ အဲဒီ လေးဦးထဲက တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ကိုမျိုးမင်းစိုး က ပြောပါတယ်။ သူတို့လေးဦးကတော့ ရန်ကုန်တိုင်း လှိုင်သာယာမြို့နယ်နဲ့ မှော်ဘီမြို့နယ်တွေက ဖြစ်ပါတယ်။ သုံးယောက်က အသက် ၂၀ ကျော် အရွယ်ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ ၃၀ ဝန်းကျင်ပါ။ ကိုဗစ်ကပ်ဘေးကာလအတွင်း သူတို့ဟာ ရန်ကုန်မှာ […]

ကိုဗစ်ကာလ မိုင်ငါးရာခရီးကို တစ်ကိုယ်တော်စက်ဘီးစီးပြီး အိမ်ပြန်သူ

diz_admin

October 22, 2020

ကိုဗစ်ကာလ ရန်ကုန်မြို့မှာ နေထိုင်ဖို့ အခက်တွေ့လာတဲ့ တနင်္သာရီတိုင်းသား လူငယ်တစ်ယောက်ဟာ ငွေ ကျပ်တစ်သိန်းကျော်၊ စက်ဘီးအဟောင်း တစ်စီး၊ ဓာတ်မီးငယ်တစ်လုံး၊ ဖုန်း တစ်လုံး၊ အဝတ်ထုပ်တွေနဲ့ မိုင်းငါးရာ ကျော်ခရီးကိုနှင်ပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ ထွက်လာ ခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကုန်တိုင်း၊ ကမာရွတ်မြို့နယ် လှည်းတန်းကနေ တနင်္သာရီတိုင်း၊ မြိတ် ခရိုင်၊ ကျွန်းစုမြို့နယ်က သူ့မိဘတွေရှိရာ ရွာကို စက်ဘီးနဲ့သွားဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ ပါတယ်။ ရန်ကုန်ကနေ ကျွန်းစုမြို့နယ် အထိဆိုရင် မိုင်ပေါင်းငါးရာကျော် ဝေးပါတယ်။ ခရီးသည်တင်မှန်လုံကားနဲ့သွား မယ်ဆိုရင်တောင် ၁၈ နာရီလောက် ကြာမြင့်တဲ့ ခရီးပါ။ ပြီးရင် သူ့ရဲ့ရွာကို ရောက်ဖို့အတွက်ဆို မြိတ်ကနေတစ်ဆင့် ကျွန်းစုမြို့နယ်ကို လှေနဲ့ကူးရဖို့ရှိပါ သေးတယ်။ အဲဒီခရီးရှည်ကို ဖြတ်သန်းဖို့အတွက် သူစီစဉ်ထားတာက စက်ဘီးနဲ့ နေ့၊ ည […]

ပြည်တော်ပြန်ခရီး မဝေး မနီး

diz_admin

October 7, 2020

အမှတ် (၁၀၆)၊ အော်စတင်လမ်း၊ ဝိတိုရိယတောင်ရပ်၊ ဝယ်လင်တန်မြို့။အိမ်နောက်ဧည့်ခန်းဆောင် မှန်ပြတင်းမှကြည့်သော် မြင်ရသည့် မြင်ကွင်းများကို ကျွန်တော် အမြဲလိုလို ငေးကြည့်ဖြစ်ပါသည်။ ပြတင်းမှန်၏ တူရူ တောင်ကုန်းမြင့်တွင်ရှိသော ဝိတိုရိယတက္ကသိုလ်၊ ကယ်ဘန်း ပရဝုဏ်ရှိ အဆောက်အအုံကြီးများ၊ ဘရွတ်ကလင်း လေရဟတ်ဟု သိကြပြီး လက်တံကြီးများ အမြဲအလုပ်ရှုပ် လျက်ရှိတတ်သည့် လျှပ်စစ်ထုတ်လေရဟတ်ကြီး၊ အဆောက်အအုံများအကြား သီးခြားထိုးထွက်လျက်ရှိသော စစ်ပွဲမှတ်တရ အဆောက်အအုံ ကြီးနှင့် များစွာသော ရောင်စုံ အိမ်ခေါင်မိုးများ၊ အဆောက်အအုံများ၊ ဝယ်လင်တန်၏ လေပြင်းကြောင့် တရစပ် ပုံပြောင်း ရွေ့လျားနေသော တိမ်များနှင့် အနှောင်အဖွဲ့ကင်းကင်းနှင့် လွတ်လပ်စွာ လိုရာကို ပျံသန်းနေကြသော ငှက်များ။ သည်မြင်ကွင်းများသည် ကျွန်တော် မြင်နေကျမြင်ကွင်းများပင်။ သို့သော် မကြာမီ သည်မြင်ကွင်းများသည် ကျွန်တော်၏ အတိတ်၌ ရေးရေးသာ ပေါ်တော့မည့် […]