အခန်း(၁၃) “ကိုကြယ်နီ..ခင်ဗျား..ဘာလာလုပ်တာလဲ” “ငါ မင်းကို လမ်းကြုံတုန်း ဝင်သတ်မလို့ လာတာ….ကြေးမုံ” “ခင်ဗျားကို ကျွန်‌တော် သတ်ပြီးပြီလေ..ခင်ဗျား မသေဘူးလား” “အေး..ငါလည်း မသေဘူးကွ..” “ဟာ..အကိုကြီး ကိုကျော်ဝင်း” “အေး…ငါ့ကို သေနတ်နဲ့ တေ့ပစ်တဲ့ကောင်..မင်းအခုတော့ ငါရှိတဲ့နေရာ ရောက်လာပြီ..ကလဲ့စားချေမလို့ ငါလာတာ” “ခင်ဗျားတို့ မသေတော့လည်း ကျွန်တော်က ထပ်သတ်ရသေးတာပေါ့” “ကြေးမုံ..ကြေးမုံ..ကြေးမုံ” အတင်းလှုပ်နိုးသံကြောင့် ကြေးမုံ အိပ်မက်မှ လန့်နိုးလာသည်။ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ “ကိုရေခဲ” “ကြေးမုံ..မင်းအခု ငါနဲ့လိုက်ခဲ့မှရမယ်..အရေးကြီးတယ်” “ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ” ရေခဲက ကြေးမုံ၏ လက်တွင် ချိတ်ထားသော သွေးပုလင်းကို ဆွဲဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားသည်။ “အား..နာတယ်ဗျ..ဘာဖြစ်လို့လဲ..ကိုရေခဲ” “မင်း ကျော်ဝင်းကြီးကို သတ်လိုက်တာ ရဲက ခြေရာခံမိသွားပြီ..ရဲတွေ မင်းဆီကို ရောက်မလာခင် အီဆာတို့ အုပ်စုက မင်းကို ဆေးရုံပေါ်မှာ တက်သတ်ဖို့ […]

အခန်း(၁၂) ‌အီဆာ၊ အီဆတ်၊ အလီတို့က ခေါင်းကို ငုံ့ထားသည်။ ကျော်ဝင်းကြီး ၏ အသက်ရှုသံ တရှူးရှူးက ဒေါသကြောင့် ပြင်းထန်နေသည်။ “မင်းတို့ အစကတည်းက မသိကြဘူးလား…ဟိုကောင်မိုးကျော်..မင်းရော မသိဘူးလား” “ကျွန်တော်က ဆိပ်ကမ်းမှာပဲ ရှိနေတာလေ..အကိုကြီး” “တောက်…လူပေါ် ခွေးကြောတာကွ…ကြာကူလီလုပ်သွားတာ..ကြေးမုံရော..ဒီကောင်ဘာလို့မလာတာလဲ” “ကြေးမုံပါ ပျောက်နေတာ..အကိုကြီး” “မအေလိုးလေးတွေ..တကျိတ်တည်း တဉာဏ်တည်းနေမယ်..မိုးကျော်..ငါတို့လူ အကုန်စုကွာ..ပြီးရင်.နှစ်ကောင်လုံး ရအောင်ရှာပြီးတွေ့တဲ့နေရာသတ်..ခင်ဝင်းကြည်ကို တော့ အရှင်ရအောင်ခေါ်ခဲ့…ဒီလောက်ယားနေတဲ့‌ကောင်မ…ငါ့လက်နဲ့ ငါကိုယ်တိုင်သတ်မယ်” မှောင်ခိုလမ်းကြောင်းတစ်ခုချဲ့ထွင်ရန်အတွက် မော်လမြိုင်သို့တက်သွားရာမှ ပြန်လာသော ကျော်ဝင်းကြီး ယမ်းမီးပုံကျနေသည်။ ခင်ဝင်းကြည်။ ကျော်ဝင်းကြီး၏ မယားလေးယောက်အနက် တတိမြောက်မယားဖြစ်သော ခင်ဝင်းကြည်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှ သင်္ချာအဓိကဖြင့် ဘွဲ့ရရှိထားသည့် ခေတ်ပညာတတ်။ ကျော်ဝင်းကြီး၏ ဝင်ငွေထွက်ငွေစာရင်းများကို ကိုင်ပေးရသည့် စာရင်းကိုင်ဆိုလည်းမမှား။ ခင်ဝင်းကြည်၏ ဖခင်သည် ပထစအစိုးရခေတ်က မင်းတိုင်ပင်အမတ်ဟောင်းတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖခင်ကြီးကွယ်လွန်ပြီးနောက် ခင်ဝင်းကြည်၏ မိခင် […]

အခန်း(၁၁) “ရှင်က ဘယ်သူလဲ ကိုမိုးကျော်” “ကျွန်တော်က ကျွန်တော်ပဲလေ..စီစီရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မနေ့က ကျွန်မတို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ရုံရှေ့မှ သတင်းတွေကြားရတယ်..လက်မှတ်မှောင်ခိုသမား တစ်ယောက်ကို ရိုက်သွားလို့တဲ့…မိုးကျော်တို့အုပ်စု လုပ်လိုက်တာလို့လည်း ပြောသံကြားရတယ်…အဲ့ဒါ ရှင်မဟုတ်လား” “ဟာဗျာ..မိုးကျော်ဆိုတဲ့ နာမည်တွေက ရန်ကုန်မှာ မှိုလိုပေါက်နေတာပါ… ဘယ့်နှယ့်..မဟုတ်တာတွေ..စီစီရယ်” “အင်းပါ..ကိုမိုးကျော်ရယ်….ကျွန်မ ရှင့်ကို စိတ်ပူလို့ပါ” မိုးကျော် ပြုံးလိုက်သည်။ ဦးလူနီ လမ်းထိပ်အရောက်တွင် ဆိုင်ကယ်ကို ဘရိတ်စောင့်အုပ်ရပ်လိုက်သဖြင့် စီစီ ၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးက မိုးကျော်၏ ကျောကုန်းထံသို့ ပြိုဆင်းလာသည်။ “အိ”ခနဲ အထိ တွင် မိုးကျော် တစ်ကိုယ်လုံး လျှပ်စီး မိ သလိုဖြစ်သွားသည်။ “ဘာလို့ အရမ်း စောင့်ရပ်လိုက်ရတာလဲ” “ဟိုမှာ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တွေ့လိုက်လို့..စီစီ ကို အိမ်ရှေ့ထိ လိုက်မပို့တော့ဘူးနော်…ကျွန်တော်ကိစ္စလေးရှိလာလို့” “အွန်းဘာ” စီစီက […]

အခန်း(၁၀) “ကျွန်တော့် နာမည် မိုးကျော် ပါ…ပန်းဆိုးတန်းဆိပ်ကမ်းမှာ အခွန်ကောက်ပါတယ်” “သြော်…အကောက်အခွန်က အရာရှိကို..အဲ့ဒီညက သမီးတို့ကို ကယ်ခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်…မောင်ရင်” ကြေးမုံက ရုတ်တရက်အကောက်အခွန်အရာရှိဖြစ်သွားသော မိုးကျော်ကိုတလှည့်..စီစီအမေ ဒေါ်ရှုတီ ကို တလှည့်ကြည့်သည်။ “ဒါနဲ့ စီစီကို အန်တီ” “စီစီ ကျောင်းသွားတယ်လေ….နေ့လည်ပိုင်း ပြန်လာမယ်လို့တော့ပြောတယ်” “သြော်..ဟုတ်တဲ့..ဦးကိုလည်း ကျွန်တော်လာလည်သွားတယ်လို့ ပြောပေးပါဦး..ကျွန်တော်တို့ကို ပြန်ခွင့်ပြုပါဦး” မိုးကျော် က နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်ရန်ပြင်သည်။ ကြေးမုံလည်း လိုက်ထသည်။ ဒေါ်ရှုတီ က ခြံအဝအထိ လိုက်ပို့သည်။ ကြေးမုံက မိုးကျော် ဆိုင်ကယ်နောက်မှ ခွလိုက်သည်။ “ကဲ..အကောက်အခွန်က အရာရှိမင်း..ကောင်မလေးနဲ့မတွေ့ရတာနဲ့ သောက်ရမ်းတော့မမောင်းနဲ့နော်” “ဟေ့ကောင်..ငကြေး…အဖွားကြီးကြားသွားဦးမယ်” ဆိုင်ကယ်က အောက်ကြည်မြင့်တိုင်လမ်းမဘက်ချိုးကွေ့လိုက်သည်။ တနေရာတွင် အရောက်တွင် မိုးကျော်က ဆိုင်ကယ်ကို ထိုးရပ်လိုက်၏။ “ကဲ…ငကြေး..မင်းဒီကနေ မြေနီကုန်းကို ပြန်တော့” […]