အခန်း(၁၄) “စံဘ..မင်း ဒီကောင်လေးကို သေချာကြည့်စမ်း” စီးကရက်ကို ခဲလျက် ကုတ်အင်္ကျီကို စမတ်ကျကျဝတ်ထားသည့် စံဘက မျက်ခုံးပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ “ဘာဖြစ်လို့လဲ..ထွန်းရင်…ဒီမှာ မာကျောက်ရှုံးလာလို့ ညစ်နေရတဲ့အထဲ..ဘယ်ကကောင်တွေ ခေါ်လာပြီး ကြည့်ခိုင်းနေတာလဲ” “ကြည့်စမ်းပါကွာ…ဘယ်သူနဲ့တူလဲလို့” စံဘက ထွန်းရင်လက်ညှိးထိုးပြနေသည့် ဧရာ၏ မျက်နှာကို သေချာစေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်သည်။ ထို့နောက်… “အင်း…ရုပ်ကတော့ စောက်ချိုးတော်တော်မပြေတဲ့ရုပ်ပဲ” “သူ့မျက်လုံးတွေကို သေချာကြည့်ကွ…အဲ့ဒါ အနှင်း မျက်လုံးတွေ” “အနှင်း..အနှင်းဆိုတာ…….” “ဘယ်သူကမှာလဲ…. ငါ့ရဲ့အနှင်းလေကွာ…သူက အနှင်းသားကွ” “ဟေ” “ဟုတ်တယ်…14K အလိန်ကြီးကို သတ်တာ ဒီကောင်တွေ၊ ကျော်ဝင်းကို သတ်တာလည်းဒီကောင်တွေပဲ..အနှင်းသားကွ..အနှင်းသား” စံဘက ကြေးမုံနှင့် ဧရာကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ဒီကောင်တွေကို သတ်ဖို့မင်းပဲတာဝန်ယူထားတာလေ..အခု..မင်းကမသတ်ပဲ ဘာလုပ်ချင်တာလဲ” “ဟ..အနှင်းသားကွ…အနှင်းက မရှိတော့ဘူးဆုံးပြီတဲ့…ငါ့မှာ တာဝန်ရှိတယ်လေကွာ” “ဟမ်..မင်းနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ..မင်းနဲ့ရတာမှမဟုတ်တာ” “ဆိုင်တယ်ကွ..အနှင်းနဲ့ သက်ဆိုင်သမျှအားလုံး ငါနဲ့ […]

အခန်း(၁၃) “ကိုကြယ်နီ..ခင်ဗျား..ဘာလာလုပ်တာလဲ” “ငါ မင်းကို လမ်းကြုံတုန်း ဝင်သတ်မလို့ လာတာ….ကြေးမုံ” “ခင်ဗျားကို ကျွန်‌တော် သတ်ပြီးပြီလေ..ခင်ဗျား မသေဘူးလား” “အေး..ငါလည်း မသေဘူးကွ..” “ဟာ..အကိုကြီး ကိုကျော်ဝင်း” “အေး…ငါ့ကို သေနတ်နဲ့ တေ့ပစ်တဲ့ကောင်..မင်းအခုတော့ ငါရှိတဲ့နေရာ ရောက်လာပြီ..ကလဲ့စားချေမလို့ ငါလာတာ” “ခင်ဗျားတို့ မသေတော့လည်း ကျွန်တော်က ထပ်သတ်ရသေးတာပေါ့” “ကြေးမုံ..ကြေးမုံ..ကြေးမုံ” အတင်းလှုပ်နိုးသံကြောင့် ကြေးမုံ အိပ်မက်မှ လန့်နိုးလာသည်။ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ “ကိုရေခဲ” “ကြေးမုံ..မင်းအခု ငါနဲ့လိုက်ခဲ့မှရမယ်..အရေးကြီးတယ်” “ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ” ရေခဲက ကြေးမုံ၏ လက်တွင် ချိတ်ထားသော သွေးပုလင်းကို ဆွဲဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားသည်။ “အား..နာတယ်ဗျ..ဘာဖြစ်လို့လဲ..ကိုရေခဲ” “မင်း ကျော်ဝင်းကြီးကို သတ်လိုက်တာ ရဲက ခြေရာခံမိသွားပြီ..ရဲတွေ မင်းဆီကို ရောက်မလာခင် အီဆာတို့ အုပ်စုက မင်းကို ဆေးရုံပေါ်မှာ တက်သတ်ဖို့ […]

အခန်း(၁၂) ‌အီဆာ၊ အီဆတ်၊ အလီတို့က ခေါင်းကို ငုံ့ထားသည်။ ကျော်ဝင်းကြီး ၏ အသက်ရှုသံ တရှူးရှူးက ဒေါသကြောင့် ပြင်းထန်နေသည်။ “မင်းတို့ အစကတည်းက မသိကြဘူးလား…ဟိုကောင်မိုးကျော်..မင်းရော မသိဘူးလား” “ကျွန်တော်က ဆိပ်ကမ်းမှာပဲ ရှိနေတာလေ..အကိုကြီး” “တောက်…လူပေါ် ခွေးကြောတာကွ…ကြာကူလီလုပ်သွားတာ..ကြေးမုံရော..ဒီကောင်ဘာလို့မလာတာလဲ” “ကြေးမုံပါ ပျောက်နေတာ..အကိုကြီး” “မအေလိုးလေးတွေ..တကျိတ်တည်း တဉာဏ်တည်းနေမယ်..မိုးကျော်..ငါတို့လူ အကုန်စုကွာ..ပြီးရင်.နှစ်ကောင်လုံး ရအောင်ရှာပြီးတွေ့တဲ့နေရာသတ်..ခင်ဝင်းကြည်ကို တော့ အရှင်ရအောင်ခေါ်ခဲ့…ဒီလောက်ယားနေတဲ့‌ကောင်မ…ငါ့လက်နဲ့ ငါကိုယ်တိုင်သတ်မယ်” မှောင်ခိုလမ်းကြောင်းတစ်ခုချဲ့ထွင်ရန်အတွက် မော်လမြိုင်သို့တက်သွားရာမှ ပြန်လာသော ကျော်ဝင်းကြီး ယမ်းမီးပုံကျနေသည်။ ခင်ဝင်းကြည်။ ကျော်ဝင်းကြီး၏ မယားလေးယောက်အနက် တတိမြောက်မယားဖြစ်သော ခင်ဝင်းကြည်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှ သင်္ချာအဓိကဖြင့် ဘွဲ့ရရှိထားသည့် ခေတ်ပညာတတ်။ ကျော်ဝင်းကြီး၏ ဝင်ငွေထွက်ငွေစာရင်းများကို ကိုင်ပေးရသည့် စာရင်းကိုင်ဆိုလည်းမမှား။ ခင်ဝင်းကြည်၏ ဖခင်သည် ပထစအစိုးရခေတ်က မင်းတိုင်ပင်အမတ်ဟောင်းတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖခင်ကြီးကွယ်လွန်ပြီးနောက် ခင်ဝင်းကြည်၏ မိခင် […]

အခန်း(၁၁) “ရှင်က ဘယ်သူလဲ ကိုမိုးကျော်” “ကျွန်တော်က ကျွန်တော်ပဲလေ..စီစီရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မနေ့က ကျွန်မတို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ရုံရှေ့မှ သတင်းတွေကြားရတယ်..လက်မှတ်မှောင်ခိုသမား တစ်ယောက်ကို ရိုက်သွားလို့တဲ့…မိုးကျော်တို့အုပ်စု လုပ်လိုက်တာလို့လည်း ပြောသံကြားရတယ်…အဲ့ဒါ ရှင်မဟုတ်လား” “ဟာဗျာ..မိုးကျော်ဆိုတဲ့ နာမည်တွေက ရန်ကုန်မှာ မှိုလိုပေါက်နေတာပါ… ဘယ့်နှယ့်..မဟုတ်တာတွေ..စီစီရယ်” “အင်းပါ..ကိုမိုးကျော်ရယ်….ကျွန်မ ရှင့်ကို စိတ်ပူလို့ပါ” မိုးကျော် ပြုံးလိုက်သည်။ ဦးလူနီ လမ်းထိပ်အရောက်တွင် ဆိုင်ကယ်ကို ဘရိတ်စောင့်အုပ်ရပ်လိုက်သဖြင့် စီစီ ၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးက မိုးကျော်၏ ကျောကုန်းထံသို့ ပြိုဆင်းလာသည်။ “အိ”ခနဲ အထိ တွင် မိုးကျော် တစ်ကိုယ်လုံး လျှပ်စီး မိ သလိုဖြစ်သွားသည်။ “ဘာလို့ အရမ်း စောင့်ရပ်လိုက်ရတာလဲ” “ဟိုမှာ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တွေ့လိုက်လို့..စီစီ ကို အိမ်ရှေ့ထိ လိုက်မပို့တော့ဘူးနော်…ကျွန်တော်ကိစ္စလေးရှိလာလို့” “အွန်းဘာ” စီစီက […]