လက်ငင်း ဖြစ်ပေါ်နေသည့် ကိုရိုနာအရေးတွင် သိပ်မရင်းနှီးသူ မဆို ထားနှင့်။ အမြဲတမ်း တွေ့ဆုံနေကြ မိတ်ဆွေရင်းကြီးများနှင့်ပင် လူချင်းက မနီးချင်ကြပေ။ ၆ ပေကွာမှ စိတ်ချရသည် ဆိုသကိုး။ သို့ကြောင့် မည်မျှ ရင်းနှီးရင်းနှီး မလိုအပ်လျှင် ခပ်ခွာခွာက ပြောဆိုဆက် ဆံကြ၊ ပေးစရာ ယူစရာ ရှိလျှင်လည်း ခွာနိုင်သမျှ ခွာပြီး အပေးအယူ လုပ်ကြ သည်ကို အပြစ်ဟု မမြင်ကြတော့။ သို့သော် လူတို့ အစဉ်အဆက်ပြု ကျင့်ခဲ့သည့် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်သော ဆံသခြင်းကိစ္စကမူ ခပ်လှမ်း လှမ်းက၊ ခပ်ခွာခွာက လုပ်၍ရသည့်အမျိုး မဟုတ်ပါ။ ခြောက်ပေ အကွာမှ မည်သို့ ကေသာဆံဖြတ် ပြုကြမည်နည်း။ ဆိုသောအခါ ဆံပင်ငုတ်တို နားရွက် ထိုးလျှင်ပင် မနေတတ်လောက်အောင် […]

ကိုယ်တွေ့ ကာကွယ်ဆေးဖြန်းခြင်း အကြောင်း ဧပြီလဆန်းစ ညနေစောင်းလေး တစ်ခုမှာ ရပ်ကွက်ထဲက အရန်မီးသတ် တပ်ဖွဲ့ဝင်အချို့ အပြေးအလွှား ဆိုသလို “အိမ်တံခါးတွေ ပိတ်ကြပိတ်ကြ၊ ဆေးဖျန်းမယ်”လို့ အော်ဟစ်ပြီး ရှေ့က ပြော ပြောဆိုဆို ပြေးသွားတယ်။ ကိုယ်တွေ ဖက်ကလည်း ဘာတွေများ ထူးခြားပါလိမ့်၊ လုယက်မှုများ ဖြစ်သလား၊ ဝေဝေ ဝါးဝါးနဲ့ အိမ်ရှေ့ဖက် ထွက်အကြည့် မီးသတ်ကားတစ်စီး လမ်းပေါ် မောင်းလာပြီး လမ်းမကြီး ဝဲယာနဲ့ အိမ်ရှေ့တွေကို မီးသတ်ပိုက်နဲ့ ဆေးရည်တွေ ပက်ဖျန်း သွားတယ်။ ကိုယ့်အိမ်ရှေ့က ပစ္စည်းတွေ၊ ဆိုင် ကယ်တွေနဲ့အတူ ကိုယ့်ခြေထောက်ပါ ဆေးရည် ထိမိတယ်၊ အရေပြားတွေ ယားယံလို့ ချက်ချင်း ရေပြန်ဆေးရတယ်။ လမ်းမတွေပေါ် လူသွားလူလာ အတော် များများ ရှိနေချိန် […]