ကိုရိုနာရောဂါဂယက်ကြောင့် အခြားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ထိခိုက်နေချိန်တွင် ထားဝယ်ဒေသရှိ ဆံသဆိုင်လုပ်ငန်းများလည်း ပါဝင်သည်။ ကိုရိုနာဂယက်မတိုင်မီကတစ်ရက်လျှင် ဆံပင်လာညှပ်သူဦးရေ ၃၀ ခန့်ရှိရာမှ လက်ရှိတွင် ၁၀ ဦးကျော်သာရှိတော့ကြောင်း ထားဝယ်မြို့ဝဲကျွန်းရပ်ကွက် ဇမ္ဗူဆံသဆိုင်မှ ကိုမျိုးမင်းလွင်က ဆိုသည်။ “တကယ်က ဒီလိုချိန်ဆို အရမ်းစည်နေတာ။ သင်္ကြန်နားနီးနေတာကို”ဟု ကိုမျိုးမင်းလွင်က ပြောသည်။ ဇမ္ဗူဆံသဆိုင်နည်းတူ အခြားဆံသဆိုင်များတွင်လည်း ဆံပင်လာညှပ်သူဦးရေ ထက်ဝက်ကျော်ကျဆင်းလာကြောင်း ပြောကြသည်။ ထားဝယ်မြို့၊ မီးသတ်လမ်းဆုံရှိ ဆန်းK ဆံသဆိုင်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူ ကိုဆန်းကိုကလည်း လက်ရှိတွင် ပုံမှန်ဖောက်သည်အနည်းငယ်သာ လာညှပ်ကြတော့သည်ဟု ဆိုသည်။ ဆံပင်ညှပ်ပေးရာတွင်လည်း စိတ်မလုံခြုံမှုများခံစားရပြီး ဖောက်သည်မဟုတ်ပါက ပိုမိုထိတ်လန့်နေရသည်ဟု ၎င်းက ပြောသည်။ “အလုပ်များတာကိုလည်း မကြိုက်ဘူး။ ဆိုင်ခန်းခတွေနဲ့ မဖြစ်မနေလုပ်နေရတဲ့ ပုံစံမျိုးပေါ့ခင်ဗျား။ စိတ်ကတော့ မရှိတော့ဘူး”ဟု ကိုဆန်းကိုက ဆိုသည်။ ထားဝယ်မြို့ရှိ အမျိုးသားဆံသဆိုင်များ ဝင်ငွေကျလာသည့်နည်းတူ […]

တကယ်တော့ ထိုမျှ အထိဖြစ်လာ မည်ကို ပြီးခဲ့သည့် တစ်လကျော်နှစ်လ လောက်က မည်သူမျှ ခန့်မှန်းခဲ့မည် မဟုတ်ပါ။ သို့သော် ယခုတော့ အမှန်တကယ်ပင် လက်ဖက်ရည်မှောင်ခို ထိုင်သောက်၊ ထမင်းမှောင်ခို ထိုင်စားရသည့် ခေတ်ကာလကို ဖြတ်သန်းနေရပြီဖြစ်သည်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်က ပြစ်မှုမြောက် သည်။ ထမင်းနှင့် စားသောက်ဆိုင် ထိုင်စားက ပြစ်မှုမြောက်သည့် ခေတ် ရောက်နေပေပြီ။ ကိုရိုနာရောဂါပိုးဂယက်ကြောင့် ထားဝယ်ခရိုင်တွင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊ စားသောက်ဆိုင်၊ အအေးဆိုင်၊ ထမင်းဆိုင် များတွင် ပါဆယ်သာရောင်းချရတော့ ခြင်းမှ ဇာတ်လမ်းက စသည်။ လက်ဖက်ရည်ကို ဆိုင်တွင်ထိုင်ပြီး သောက်ရမှ စိတ်ကျေနပ်သူများ၊ လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ထွေရာလေးပါး စကားပြောချင်သူများအတွက်မူ ယင်း အချက်က ကြီးမားသည့် စိန်ခေါ်မှုကြီး ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသူများက ပါဆယ်ဆွဲသောက်ရ ခြင်းထက် ဆိုင်တွင်ထိုင်ပြီး […]