လေကြောင်းထိုးစစ်ဒဏ် ခါးစည်းခံကြရသူများ ဒေါ်ခင်အေးအတွက်တော့ ကမ္ဘာပျက်တဲ့ ညနေခင်းပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညနေခင်းတိုင်း ဘောလုံးသွားကန်လေ့ရှိတဲ့ သားထွေးလေး ဟိန်းမှာ အဲဒီနေ့က အိမ်ပြန်မလာနိုင်ခဲ့တော့ ပါဘူး။ ဘောလုံးကန်ဖို့အတွက် ဟိန်းဟာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ပိုင်နဲ့အတူ နောက်ထပ်သူငယ်ချင်းတွေကို စာသင်ကျောင်းအနီး သစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ပြီး စောင့်နေကြတာပါ။ အဲဒီချိန်မှာ ရုတ်တရက် ဝှီး… အုန်း… ဆိုတဲ့ ပစ်ခတ်ပေါက်ကွဲသံတွေနဲ့ အလိပ်လိပ်တက်နေတဲ့ မီးခိုးလုံး၊ ဖုန်လုံးတွေ ကြားမှာ အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရတာပါ။ “လေယာဉ်ပျံ လာတာကိုလည်း မမြင်ဘူး။ ပျံလာတဲ့အသံကိုလည်း မကြားလိုက်ဘူး။ ဝှီးခနဲဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အုန်း…ဆိုတဲ့ ပေါက်ကွဲသံပဲ ကြားလိုက်တာ” လို့ ဒေါ်ခင်အေးက ဆိုပါတယ်။ ပင်လယ်ရနံ့သင်းတဲ့ သရက်ချောင်းမြို့နယ် ကနက်သီရီရွာရဲ့ မေလ ၈ ရက် ညနေခင်းဟာ ပင်လယ်ရေ လှိုင်းရိုက်ခတ်သံတွေ တိမ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရပါတယ်။ […]

နိုင်ငံရေးထွက်ပေါက်အတွက် ဘေးကျပ်နံကျပ်ဖြစ်နေတဲ့ စစ်ခေါင်းဆောင်ဟာ အလုပ်ပိတ်ရက်တွေနဲ့ပတ်သက်ရင်လည်း ဗျာများနေပုံပါပဲ။ နိုင်ငံတကာနှစ်သစ်ကူးနေ့ဖြစ်တဲ့ ဇန်နဝါရီ ၁ ရက်နေ့နဲ့ တရုတ်နှစ်သစ်ကူးနေ့တို့ကို အလုပ်ပိတ်ရက်တွေအဖြစ် မနေ့က(ဇူလိုင် ၈ ရက်) မှာ စစ်ကောင်စီက သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီနှစ်ရက်စလုံးဟာ ထူးခြားပါတယ်။ အခုကိစ္စဟာ စစ်ခေါင်းဆောင်ရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကို ထင်ဟပ်နေပါတယ်။ ဘယ်လိုစိတ်ဓာတ်လဲဆိုတော့ အခုတစ်မျိုး၊ တော်ကြာတစ်မျိုးဆိုတဲ့ စိတ်ဓာတ်ပါပဲ။ ဘာလို့ဆိုတော့ အာဏာမသိမ်းခင် ၂၀၂၁ ခုနှစ်မှာ ဇန်နဝါရီ ၁ ရက်နေ့ဟာ အလုပ်ပိတ်ရက်အဖြစ် ရှိနေခဲ့တာဖြစ်ပြီး သူကိုယ်တိုင် ပယ်ဖျက်ခဲ့တာကြောင့်ပါပဲ။ စစ်ခေါင်းဆောင်ရဲ့ မိုက်မဲလှတဲ့ အာဏာသိမ်းမှုကို နိုင်ငံတကာအသိုင်းအဝိုင်းက နှာခေါင်းရှုံ့၊ ရှုတ်ချဆန့်ကျင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒဏ်ခတ်ပိတ်ဆို့မှုတွေလည်း ပြင်းပြန်းထန်ထန်လုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီအနာတွေကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး။ စစ်ခေါင်းဆောင်ဟာ နိုင်ငံတကာနှစ်သစ်ကူးနေ့ကို အလုပ်ပိတ်ရက်ကနေ ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဝန်ထမ်းတွေ၊ အလုပ်သမားတွေအတွက် အလုပ်နားရက်တစ်ရက် […]

မြေမြှုပ်မိုင်းကြောင့် လူတွေဘယ်လောက် ထိခိုက်နစ်နာ (သေဆုံး/ကိုယ်လက်အင်္ဂါပျက်စီးဆုံးရှုံး) ခံရတယ်ဆိုတဲ့ နိုင်ငံတွေစာရင်းကို ကြည့်နေမိတယ်။ တရုတ် သုည၊ ဂျပန် သုည၊ အင်ဒိုနီးရှား သုည။ ဒါက တစ်နှစ်တာအတွင်းဖြစ်ခဲ့တဲ့ ပမာဏပါ။ အိန္ဒိယလို အီရန်လို၊ ကူဝိတ်လို နိုင်ငံတွေကတော့ ၁၀၀ အောက်မှာ ရှိကြတယ်။ မြန်မာ။ ကျနော်တို့မြန်မာကတော့ ၅၀၀ နဲ့အထက်ဆိုပြီး တွေ့ရပါတယ်။ မြန်မာနဲ့ အဖော်တွေကတော့ သုံးနိုင်ငံရှိပါတယ်။ ယီမင်၊ ဆီးရီးယား၊ ယူကရိန်းတို့ပါပဲ။ အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသတွေဖြစ်တဲ့ ယီမင်ရော၊ ဆီးရီးယားရောဟာ ပြည်တွင်းစစ်ပြင်းပြင်းထန်ဖြစ်နေတာ ၁၀ စုနှစ်တစ်ခုစာ ရှိပြီဖြစ်ပြီး ယူကရိန်းကတော့ ရုရှားရဲ့ ကျူးကျော်မှုကို တွန်းလှန်နေရတာ နှစ်နှစ်ကျော်ခဲ့ပါပြီ။ မြေကြီးဟာ လူနဲ့ တခြားတိရစ္ဆာန်တွေအတွက် မူလဘူတ အားကိုးအားထားပြုရာဖြစ်ပေမဲ့ မြေကြီးပေါ်ကို ခြေမချရဲ၊ မလှမ်းရဲရမယ့်အဖြစ်တွေက ရှိလို့နေပြန်ပါတယ်။ […]

မြန်မာပြည်တောင်ပိုင်းက နာမည်ကျော် ကမ်းခြေတခု၏ သဲမွမွ၊ ရေပြာပြာ၊ လှိုင်းဖြူဖြူများ နှင့် အရိပ်ကောင်းသော ပင်လယ်ကဗွီးပင်များက သူ့နေရာနှင့် သူ နေသားတကျ လောကကို အလှဆင်နေ၏။ ပီဘိ လှသောကမ်းခြေပင်။ နေဝင်ချိန်များ ဆိုလျှင် နေလုံးနီနီ ပင်လယ်ထဲ မြုပ်သွားသည်ကို ကမ်းခြေသဲသောင်၌ထိုင်၍ ငေးကြည့်ရသည်မှာ မရိုးနိုင်။ ထိုကမ်းခြေတွင် အိမ်ကလေးတစ်လုံးရှိလျှင် စိတ်ချမ်းမြေ့ရမည်ဟု တွေးမိသူများ ရှိပေမည်။ ကမ်းခြေ၏ မြောက်ဘက် စွန်းစွန်း၌ ပင်လယ်ကမ်းခြေအတွင်း ဒီတော ဒီချောင်းကလေးအကြား မထင်မရှား ရွာကလေးတရွာရှိသည်။ ထိုတံငါရွာ ကလေးသည်လည်း တချိန်ကဆိုလျှင် ကမ်းခြေနှင့်ပင်လယ်ပြင်ကြီး၏ အလှကို အချိန်မရွေး မြင်နိုင်တွေ့နိုင် ခံစားနိုင်သော အရပ်၌ ရှိနေခဲ့ပါသည်။ သို့ရာတွင်ယခုအခါတွင်မူ ထိုရွာမှ လူများသည် ကမ်းခြေ၏အလှအပများကို အလွယ်တကူအချိန်မရွေး ခံစားပိုင်ခွင့်များ ကန့်သတ် ရုပ်သိမ်းခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ […]

ဆန္ဒနဲ့ဘဝ ထပ်တူမကျပေမယ့် အားတင်းရင်း ထားဝယ်သားဖြစ်တဲ့ ကိုခိုင်စိုးတစ်ယောက် ရန်ကုန်မြေမှာ ကျင်လည်နေတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိနေပါပြီ။ ပင်လယ်ရနံ့သင်းတဲ့ မြန်မာပြည်တောင်ဘက်အစွန်း မွေးရပ်မြေဖြစ်တဲ့ ကမ်းရိုးတန်းဒေသမှာ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းနဲ့ အခြေကျနေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် နိုင်ငံရေးပဋိပက္ခအခြေအနေက သူ့ကို နေရပ်စွန့်ခွာသူတစ်ယောက်အဖြစ် တွန်းပို့လိုက်တာပါ။ “ကိုယ့်အိမ်၊ ကိုယ့်ယာနဲ့ ကိုယ့်စီးပွားနဲ့ နေရတဲ့ ဘဝကနေ အခုဆိုရင် ရိုင်းရိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင် လမ်းမှာ ခွက်ဆွဲပြီး မတောင်းစားရုံတမည်ပဲ ကျန်တော့တယ်” လို့ ကိုခိုင်စိုး(အမည်လွှဲ) က ဆိုပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကို စစ်တပ်က အာဏာသိမ်းခဲ့တာ အခုဆိုရင် ရက်ပေါင်း ၁၃၀၀ နီးပါးရှိလာပါပြီ။ စစ်အာဏာသိမ်းလိုက်ကတည်းက မြန်မာနိုင်ငံသားတွေ အနာဂတ်ပျောက်ပြီး အမှောင်လွှမ်းခဲ့ကြရတာပါ။ အထူးသဖြင့် အညွန့်တလူလူနဲ့ တိုင်းပြည်အနာဂတ်အတွက် အရေးကြီးတဲ့ လူငယ်တွေ ပိုပြီးထိခိုက်နစ်နာကြရပါတယ်။ တရားမဲ့ စစ်အာဏာသိမ်းမှုကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြရာမှာ […]