လေညာရပ်ကွက်ထဲသို့ ခြေချ လိုက်မိသည်နှင့် ဟိုနားတကျွီကျွီ ဒီနား တကျွမ်ကျွမ်ဖြင့် ရပ်ကွက်လမ်းတစ် လျှောက်အတိုင်းသား ကြားရသည်။ ရပ်ကွက်နှစ်ခုပေါင်းလျှင် အိမ်ခြေ သုံးရာခန့်ရှိသည့် ယင်းနေရာတွင် လွန်ခဲ့သည့်ဆယ်နှစ်ကျော်က ထိုအသံမျိုး မကြားရတတ်။ ပုံမှန်အတိုင်းကွမ်းစိုက်သူစိုက်၊ လေညာမြစ်ထဲဆင်းကာ ရေချိုပုစွန် ဖမ်းသူ ဖမ်း၊ ရော်ဘာခြစ်သူ ခြစ်၊ ဓနိဖက် ခုတ်သူ ခုတ်ဖြင့် လက်လှုပ်မှ ပါးစပ်လှုပ်ခဲ့ကြရသည့် အခြေအနေသည် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ။ ဘုရားသခင်က သူတို့ကို အေးအေးလူလူ အိမ်နေရင်း ထမင်းစားနိုင်ရန်အတွက် လက်ဆောင်တစ်ခုကို ချပေးခဲ့သည်။ ယင်း လက်ဆောင်က “ဇီဝဇိုး ငှက်”။“ဘုတ်ပြင်းမြို့နယ်မှာတော့ ရွာတိုင်းလိုလို ခုဆိုရင် ဒီအလုပ်ပဲ လုပ်လာ ကြပြီ” ဟု ငှက်မွေးမြူရေးလုပ်သက် ဆယ်နှစ်နီးပါးခန့်ရှိသည့် ကိုဖြိုးဇော်သက် က ပြောသည်။ သွားလာလည်ပတ်ရန် နေရာသိပ်မရှိဘဲ နာမည်နှင့်လိုက်ဖက်စွာပင် […]

ညနေလေးနာရီခန့်တွင် ထားဝယ်မြစ်အတွင်း ရေတဖြည်းဖြည်းကျစပြုလာပြီ။ သောင်တွေကို မြင်လာရသည်။ ဦးဖေအေးက ပိုက်သိမ်းဆင်းရန်အတွက် မနက်ကဝတ်ခဲ့သည့် အဝတ်အစားများကို ပြန်ဝတ်ကာ မြစ်ထဲသို့ ဆင်းရန်ပြင်သည်။ လှေကို လမ်းတစ်ဝက်လောက်အထိ တွန်းသွားပြီး စန္ဒားဆီရောက်လုနီးမှ လှော်သည်။ ဦးဖေအေးသည် လောင်းလုံးမြို့နယ်၊ သပြေရှောင်ကျေးရွာသားဖြစ်ပြီး အသက် ၆၅ နှစ်အရွယ် ဖြစ်သည်။ ကွမ်းသမားနှင့် ကိုဗစ် ရေလုပ်ငန်းဟုပြောလျှင် ပင်လယ်အတွင်း လှေပေါ်တွင်လုပ်ကိုင်နေကြသော ရေလုပ်သားများကိုသာ အချို့က ပြေးမြင်ကောင်း မြင်နိုင်သည်။ ဒေသခံ အချို့သည်ပင် ပင်လယ်တွင်မဟုတ်သော ငါးဖမ်းနည်းကို သိသူနည်းပါးသည်။ ယင်းမှာ စန္ဒားစင်ဖြင့် ငါးဖမ်းနည်းဖြစ်သည်။ လှေအမျိုးမျိုးဖြင့် ငါးဖမ်းပါက ပင်လယ်အတွင်း နေရာစုံကိုသွားရောက် ဖမ်းဆီးနိုင်သော်လည်း စန္ဒားဖြင့်ငါးဖမ်းနည်းမှာ ရွေ့လျားဖမ်းဆီးခြင်းမျိုးမဟုတ်။ ဒီရေအတက်အကျရှိသော မြစ်၊ ချောင်းတို့တွင် နေရာတစ်ခုသတ်မှတ်ကာ သစ်တိုင်၊ ဝါးလုံးတို့ဖြင့် အခိုင်အမာဆောက်ပြီး […]

သူသည် မိသားစုဝင် ငါးဦးရှိသည့် မိသားစုကို ဆိုက်ကားနင်းရင်းအိမ်တစ်ဆောင်မီးတစ်ပြောင်ဖြင့် တင့်တောင့် တင့်တယ် ထားနိုင်ခဲ့သည်။ ဆိုက်ကားနင်း၍ရသည့် ဝင်ငွေက သူတို့မိသားစု စားဝတ်နေရေး ဖူလုံရုံတင်မက ထားဝယ်မြို့ ဘုမ္မော်ရပ်ကွက်တွင်ရှိသည့် မြေတစ်ကွက်ကိုဝယ်ယူကာ အိမ်တစ်ဆောင်ပါ ဆောက်လိုက်သေးသည်။ ထိုမျှမကသေး။ သားသမီး နှစ်ဦးကိုလည်း အများနည်းတူ ကျောင်းထား နိုင်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်ဝန်းကျင်က အခြေအနေကို ဦးဇော်ဝင်းက ပြန်ပြောင်းပြောဆိုနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအခြေအနေတို့မှာ လွမ်းမောစရာအဖြစ် ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီ။ လက်ရှိကာလသည် ဆိုက်ကား ခေတ်မဟုတ်တော့။ ဆိုက်ကားအစား ပို၍မြန်သည့် မော်တော်ဆိုင်ကယ်တို့ဖြင့် အစားထိုးခဲ့ကြသည်မှာ နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါးပင် ရှိလာခဲ့ပြီ။ အချို့မှာ သုံးဘီးယာဉ်ပြေးဆွဲသူများ ဖြစ်လာသည်။ ဦးဇော်ဝင်းကမူ ရွှေထီးဆောင်းခဲ့သည့် ဆိုက်ကားခေတ်ကို ပြန်လည်သတိရ၊ တမ်းတမိနေဆဲ။ ဦးဇော်ဝင်းသည် ဘုမ္မော်ရပ်ကွက်တွင် နေထိုင်သည်။ သူသည် ၁၉၉၀ […]